„Dziś rano — napisała 14 listopada 1871 r. bł. Maria od Jezusa
Ukrzyżowanego (Mała Arabka) — cierpiałam, ponieważ nie czułam Boga. Wydawało mi się,
że moje serce było jakby z żelaza. Nie mogłam myśleć o Bogu, wezwałam
Ducha Świętego i powiedziałam: «To Ty dajesz nam poznać Chrystusa.
Apostołowie pozostawali długo razem z Nim, nie rozumiejąc Go, ale jedna
kropla Ciebie wystarczyła, by Go zrozumieli. I Ty również sprawisz, że
zrozumiem Go także.
Przyjdź, moje pocieszenie, przyjdź, moja radości, przyjdź, mój
pokoju, moja siło, moje światło. Przyjdź i oświeć mnie, abym znalazła
źródło, z którego powinnam się napić. Kropla Ciebie wystarczy mi, byś
pokazał mi Jezusa takim, jakim jest. Jezus powiedział, że Ty pójdziesz
do nieuczonych. Jestem pierwszą z nieuczonych. Nie proszę Cię ani o inną
wiedzę, ani o inne poznanie, jak tylko o mądrość odnalezienia Jezusa i o
mądrość trwania przy Nim». I poczułam w sercu lekko rozpalone żelazo.
Duch Święty niczego mi nie odmawia”.
(bł. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego, wł. Miriam Baouardy)
Trzecia
Osoba Trójcy Świętej została objawiona w Nowym Testamencie. W księgach
Nowego Testamentu czytamy między innymi, że Duch Święty zstąpił na
Chrystusa przy chrzcie w Jordanie. Jezus "w chwili, gdy wychodził z
wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na
siebie" (Mk 1,10). Duch Święty "spoczął na Nim" (J 1,32), "aby ubogim
niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie...
uciśnionych odsyłał wolnymi" (Iz 61,1; Łk 4,18). Chrystus napełniony
Duchem Świętym, wypełnił do końca swoją misję zbawczą.
Chrystus zesłał Ducha Świętego na apostołów i na swój Kościół, aby Jego dzieło zbawcze kontynuowane było na ziemi aż do skończenia świata. W mowie pożegnalnej we Wieczerniku Zbawiciel zapowiedział apostołom: "Będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze - Ducha Prawdy" (J 14, 16-17). "A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem" (J 14,26)". On "w was będzie" (J 14,17) i "doprowadzi was do całej prawdy" (J 16,13)
Obietnica Chrystusa zaczęła się spełniać w dniu Zielonych Świąt, kiedy " wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym" (Dz 2,4). "Przyobleczeni mocą z wysoka" (Łk 24,49) czyli mocą Ducha Świętego dla dawania świadectwa o Chrystusie i Jego Zmartwychwstaniu "w Jerozolimie i w całej Judei i w Samarii, i aż po krańce ziemi" (Dz 1,8) . Odtąd Duch Święty żyje i działa w Kościele Chrystusowym.
Nowenna, czyli dziewięciodniowe nabożeństwo błagalne do Ducha Świętego, wzorowane jest na modlitewnym, oczekiwaniu apostołów na zesłanie obiecanego Ducha Świętego (Dz 2,1-4). Po Wniebowstąpieniu Pana, apostołowie "wrócili do Jerozolimy" i we Wieczerniku przez dziewięć dni "trwali jednomyślnie na modlitwie" razem z Maryją, niewiastami i uczniami Pańskimi (Dz 1,12-14). Z Wieczernika wywodzi się istniejacy w Kościele zwyczaj odprawiania nowenny do Ducha Świętego, zwłaszcza od piątku po uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego do soboty przed uroczystością Zesłania Ducha Świętego.
Chrystus zesłał Ducha Świętego na apostołów i na swój Kościół, aby Jego dzieło zbawcze kontynuowane było na ziemi aż do skończenia świata. W mowie pożegnalnej we Wieczerniku Zbawiciel zapowiedział apostołom: "Będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze - Ducha Prawdy" (J 14, 16-17). "A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem" (J 14,26)". On "w was będzie" (J 14,17) i "doprowadzi was do całej prawdy" (J 16,13)
Obietnica Chrystusa zaczęła się spełniać w dniu Zielonych Świąt, kiedy " wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym" (Dz 2,4). "Przyobleczeni mocą z wysoka" (Łk 24,49) czyli mocą Ducha Świętego dla dawania świadectwa o Chrystusie i Jego Zmartwychwstaniu "w Jerozolimie i w całej Judei i w Samarii, i aż po krańce ziemi" (Dz 1,8) . Odtąd Duch Święty żyje i działa w Kościele Chrystusowym.
Nowenna, czyli dziewięciodniowe nabożeństwo błagalne do Ducha Świętego, wzorowane jest na modlitewnym, oczekiwaniu apostołów na zesłanie obiecanego Ducha Świętego (Dz 2,1-4). Po Wniebowstąpieniu Pana, apostołowie "wrócili do Jerozolimy" i we Wieczerniku przez dziewięć dni "trwali jednomyślnie na modlitwie" razem z Maryją, niewiastami i uczniami Pańskimi (Dz 1,12-14). Z Wieczernika wywodzi się istniejacy w Kościele zwyczaj odprawiania nowenny do Ducha Świętego, zwłaszcza od piątku po uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego do soboty przed uroczystością Zesłania Ducha Świętego.
Congregavit nos in unum Christi amor
http://adam-czlowiek.blogspot.com/ ________________________________