"WSTANĘ I PÓJDĘ DO OJCA MEGO I RZEKNĘ MU: "
OJCZE, ZGRZESZYŁEM PRZECIW NIEBU I PRZED TOBĄ".
Łk. 15.18
Łk. 15.18
"Gdyby nie było pokuty, już po jednym śmiertelnym grzechu uczynkowym bylibyśmy na wieki odrzuceni od Boga.
Gdybyśmy spytali potępionych w piekle, dlaczego płoną wiecznym ogniem, odpowiedzieliby nam, że dlatego, że nie korzystali z Sakramentu Pokuty.
Trybunał Pokuty jest trybunałem samego Jezusa Chrystusa, w którym On sam słucha waszego oskarżenia, On sam pyta, przemawia i ogłasza wyrok uwolnienia.
Spowiednika wprowadzić w błąd można, ale Pana Boga nikt nie oszuka."
św. Jan Maria Vianney
_________________________
Warunki i cechy dobrej Spowiedzi
Żal za grzechy powinien być podobny do skruchy syna marnotrawnego, który wszedł w siebie, uznał swoją wielką nędzę, a także straty, jakie poniósł, kiedy porzucił tak dobrego ojca.
1. Spowiedź powinna być pokorna.
- Należy oskarżać się samemu, nie czekając na pytania spowiednika.
- Należy wyznawać grzechy z pokorą; nie bądźmy podobni do tych, którzy opowiadają swoje występki w sposób obojętny, jakby opowiadali jakąś historię – do ludzi, u których nie widać żalu, którzy na spowiedzi zamiast przebłagać Boga za dawne grzechy, popełniają jeszcze świętokradztwo.
- Upomnienia spowiednika, ciężkie pokuty, odmówienie tymczasowego rozgrzeszenia należy przyjmować bez szemrania w duchu pokory.
- Nigdy nie należy być aroganckim i nie kłócić się jak to zdarza się zatwardziałym grzesznikom.
- Należy z pokorą oskarżać samego siebie i nie zwalać nigdy winy na innych.
Przedstawiajcie spowiednikowi siebie w prawdziwym świetle i mówcie do Boga wraz z Psalmistą:
„Postaw, Panie, straż ustom moim, a drzwi osadzone wargom moim. Nie nachylaj serca mego ku słowom złośliwym, ku wymawianiu wymówek w grzechach.”
2. Spowiedź powinna być prosta.
- Należy unikać niepotrzebnych słów i opowiadania wszystkich skrupułów po sto razy.
- Jeśli coś jest wątpliwe przedstaw to jako wątpliwe.
- Brak otwartości może powodować nieważność spowiedzi. (Penitent nie wyznałby jakiegoś grzechu, gdyby go spowiednik wprost o ten grzech nie zapytał. W sumie grzech wyznaje, ale z kolei nie chce się przyznać, że zamierzał go zataić.)
- Należy unikać obłudy.
- Gdy wstydzimy się wyjawić grzech należy poprosić spowiednika o pomoc (Ojcze – powiedzcie – pomóż mi, bo mam na sumieniu grzech, którego nie mam odwagi wyznać.)
3. Spowiedź powinna być roztropna.
- Należy używać przy niej skromnych słów i nigdy nie wyjawiać grzechów innych osób.
4. Spowiedź powinna być zupełna.
- Trzeba wyznawać wszystkie grzechy śmiertelne, ich rodzaj, liczbę, a także ważniejsze okoliczności obciążające.
- Źle spowiada się, ktoś kto mówi np. „Zaniedbywałem Mszę Świętą, kradłem przeklinałem, robiłem rzeczy nieuczciwe, nieskromne itd.” Taka spowiedź nie wystarczy trzeba powiedzieć ile razy się to zrobiło.
- Trzeba podać okoliczności, które wpływają na ciężkość i rodzaj grzechu np.
* Kto się dopuścił grzechu nieczystego z drugą osobą, powinien wyjaśnić, czy była np. jego krewną czy powinowatą i w jakim stopniu.
* Grzech będzie cięższy, gdy ktoś dopuszcza się go w obecności większej liczby osób albo przy dzieciach, bo wtedy powoduje to zgorszenie innych.
* Upijanie się w niedziele jest grzechem cięższym niż w dzień powszedni – bo niedziela to święto przeznaczone na służbę Bożą.
- Pominięcie lub pomniejszenie liczby grzechów byłoby w przypadku grzechów ciężkich świętokradztwem.
* Kto nie pamięta dokładnie liczby grzechów podaje ją w przybliżeniu.
* Grzechy zapomniane przypadkowo Pan Bóg przebacza. Trzeba je natomiast powiedzieć przy następnej spowiedzi jeżeli nam się przypomną.
- Z grzechów lekkich należy się też spowiadać
* Grzech lekki w naszych oczach, może być grzechem ciężkim w oczach Boga.
* W Sakramencie Pokuty dużo łatwiej można za te grzechy uzyskać przebaczenie.
* Spowiadanie się z grzechów powszednich pobudza nas do większej czujności.
* Uwagi spowiednika mogą się przyczynić do naszej poprawy.
* Rozgrzeszenie, które otrzymujemy, doda nam sił, żebyśmy mogli unikać tych grzechów w przyszłości
Jeżeli ktoś miałby na sumieniu tylko grzechy powszednie, to niech dla wzbudzenia większego żalu dołączy do spowiedzi jakiś cięższy grzech z dawniejszego życia.
Przykłady złej spowiedzi:
- Kto nie chce naprawić wyrządzonej krzywdy, choć może to zrobić.
- Złe są spowiedzi dziewczyny, która utrzymuje niebezpieczne stosunki i nie chce ich zerwać.
- Gdy gwałtowne uniesienia przedstawia się jako zwykłą niecierpliwość.
- Gdy rozmowy niemoralne i rodzące zgorszenie przedstawia się jako nieco zbyt swobodne wypowiedzi.
- Gdy obmowy oszczerstwa określa się jako niekorzystne wyrażanie się o bliźnim.
- Gdy ktoś spowiada się, że źle mówił o ludziach – a nie mówi że np. wyrażał się tak o swoim duszpasterzu – którego dobre imię jest rzeczą szczególnie ważną.
- Gdy ktoś spowiada się, że wystąpił przeciwko moralności, ale przemilcza to że chciał zachwiał wiarę młodej osoby po to, żeby łatwiej zgodziła się ulec waszej żądzy.
- Gdy dziewczyna spowiada się, że stroiła się po to żeby się przypodobać innym, a nie dodaje, że miała zamiar budzić w nich złe myśli.
- Ojciec mówi, że chodził do knajpy, że się upił, a milczy o zgorszeniu, jakie dał całej rodzinie.
- Gdy ktoś mówi niektóre grzechy tak cicho, żeby spowiednik ich nie usłyszał.
Stosujcie się, bracia moi, do wskazówek, które wam tu podałem, a znajdziecie w spowiedzi przebaczenie grzechów, pokój duszy i życie wieczne w godzinę śmierci.
Dziękujemy za zwrócenie uwagi na błąd w tekście. Już został poprawiony. Adm
