Myśli św. Maksymiliana:
Bądźmy przygotowani na to, że pokusy będą i być muszą. Gdyby ich nie było, nie byłoby zasług. Trzeba nam tylko z nimi walczyć i przy pomocy Niepokalanej je zwyciężać. Bez nieprzyjaciela nie będzie walki, bez walki nie będzie zwycięstwa, a bez zwycięstwa nie będzie nagrody. Każda pokusa zwyciężona jest powodem do nowej korony.
Oto sposoby walki: Przede wszystkim cierpliwie je zwalczać. Przychodzi pokusa szorstkiego odniesienia się do jakiegoś współbrata - odnieść się do niego w sam raz łagodnie. Albo nie chce się czegoś wykonać, do czego posłuszeństwo wzywa - zrobić to i zrobić to dobrze, co posłuszeństwo nakazuje. Gdy jednak przychodzi pokusa przeciwna wierze, szóstemu przykazaniu, nadziei itp., wtedy nie brać się z nią za bary, ale raczej odwrócić myśl do czego innego. Ważną tu jest rzeczą, by odwrócić myśl od pokusy natychmiast. Spokojnie, ale natychmiast.
Pamiętajmy o tym, że najwięcej w walce z pokusami osiągniemy modlitwą i częstymi aktami strzelistymi - jest to bowiem broń niezawodna.i pewnie prowadząca do zwycięstwa. Wspomagajmy się wzajemnie tą potęgą modlitwy, osoloną pokutą i połóżmy całą naszą ufność w Niepokalanej, a wówczas będziemy spokojni o wyniki tej walki.
Należy starać się o wzmocnienie wewnętrzne. Najlepszym wzmocnieniem to nieufanie sobie, nieliczenie na swoje urobienie duchowe, a ufanie bezgranicznie Niepokalanej i uciekanie się do Niej. Ona niezawodnie nam pomoże.
Ważnym jest, żeby się nie bać pokus. Diabeł jako duch sprytny, ma umysł daleko bystrzejszy od nas, ale przy pomocy łaski Bożej, przy pomocy Niepokalanej, myśmy dużo od niego potężniejsi. Jeśli nie może nas doprowadzić do upadku, to przynajmniej stara się opóźnić nasz bieg do doskonałości, ale na dajmy mu tej satysfakcji, gardźmy nim i zaufajmy całkowicie Niepokalanej, a ataki kusiciela przyczynią się tylko do zwiększenia naszych zasług.
Żadna pokusa nie jest grzechem! Chociażby pokusa trwała nie wiem jak długo, nie jest bynajmniej grzechem, ale owszem, jak się dusza opiera, jest powodem do zasług.
Co do sposobu walki, to nie bawić się w wątpliwości i nerwowość, ale ze spokojem oddać się Niepokalanej i nic sobie z tego nie robić, po prostu nie mieć na to czasu. Być zajętym czym innym. Nie trzeba się martwić i niepokoić, bo szatan chce tylko duszę tak wymęczyć. Powtarzam więc, żadna pokusa nie zrobić duszy żadnej szkody, o ile z naszej strony nie ma na to zezwolenia.
Oto sposoby walki: Przede wszystkim cierpliwie je zwalczać. Przychodzi pokusa szorstkiego odniesienia się do jakiegoś współbrata - odnieść się do niego w sam raz łagodnie. Albo nie chce się czegoś wykonać, do czego posłuszeństwo wzywa - zrobić to i zrobić to dobrze, co posłuszeństwo nakazuje. Gdy jednak przychodzi pokusa przeciwna wierze, szóstemu przykazaniu, nadziei itp., wtedy nie brać się z nią za bary, ale raczej odwrócić myśl do czego innego. Ważną tu jest rzeczą, by odwrócić myśl od pokusy natychmiast. Spokojnie, ale natychmiast.
Pamiętajmy o tym, że najwięcej w walce z pokusami osiągniemy modlitwą i częstymi aktami strzelistymi - jest to bowiem broń niezawodna.i pewnie prowadząca do zwycięstwa. Wspomagajmy się wzajemnie tą potęgą modlitwy, osoloną pokutą i połóżmy całą naszą ufność w Niepokalanej, a wówczas będziemy spokojni o wyniki tej walki.
Należy starać się o wzmocnienie wewnętrzne. Najlepszym wzmocnieniem to nieufanie sobie, nieliczenie na swoje urobienie duchowe, a ufanie bezgranicznie Niepokalanej i uciekanie się do Niej. Ona niezawodnie nam pomoże.
Ważnym jest, żeby się nie bać pokus. Diabeł jako duch sprytny, ma umysł daleko bystrzejszy od nas, ale przy pomocy łaski Bożej, przy pomocy Niepokalanej, myśmy dużo od niego potężniejsi. Jeśli nie może nas doprowadzić do upadku, to przynajmniej stara się opóźnić nasz bieg do doskonałości, ale na dajmy mu tej satysfakcji, gardźmy nim i zaufajmy całkowicie Niepokalanej, a ataki kusiciela przyczynią się tylko do zwiększenia naszych zasług.
Żadna pokusa nie jest grzechem! Chociażby pokusa trwała nie wiem jak długo, nie jest bynajmniej grzechem, ale owszem, jak się dusza opiera, jest powodem do zasług.
Co do sposobu walki, to nie bawić się w wątpliwości i nerwowość, ale ze spokojem oddać się Niepokalanej i nic sobie z tego nie robić, po prostu nie mieć na to czasu. Być zajętym czym innym. Nie trzeba się martwić i niepokoić, bo szatan chce tylko duszę tak wymęczyć. Powtarzam więc, żadna pokusa nie zrobić duszy żadnej szkody, o ile z naszej strony nie ma na to zezwolenia.
