+JMJ
Kochani Bracia i Siostry w Chrystusie!
Drodzy Przyjaciele!
Przygotowujemy się do uroczystości Wniebowzięcia
Najświętszej Maryi Dziewicy, największego Maryjnego święta, obchodzonego 15
sierpnia. Jest to dla większości Polaków ważna data. W tym dniu przypada podwójne
święto, wywodzące się z wartości, które w Polakach zawsze były głęboko
zakorzenione: z religijności i patriotyzmu . Upamiętnia wzięcie do nieba
Najświętszej Maryi Panny z duszą i ciałem (dogmat o Wniebowzięciu NMP ogłoszony
został przez papieża Piusa XII w 1950 r.) oraz (w Polsce) jest obchodzone także
jako święto Matki Bożej Zielnej oraz Zwycięskiej.
Cud
nad Wisłą, jak określa się wydarzenia z 15 sierpnia
1920r., zalicza się do największych starć w dziejach oręża polskiego.
Walka miała szeroki wymiar, a jej skutki były ważne nie tylko dla Polski, ale i
dla Europy – miała znaczenie polityczne i decydowała o dalszych losach
kontynentu.
Z pewnością prośba (św. Szymona
z Lipnicy 18.07.2012) o modlitwę, by zanurzyć Polskę w Miłosierdziu Bożym,
ma swoje znaczenie. Jak codziennie stajemy do Apelu Jasnogórskiego, tak również
pełni ufności połączmy się w tym dniu o godz. 15.00, by prosić Miłosiernego
Pana Jezusa o łaski dla naszej umiłowanej Ojczyzny i wszystkich jej
mieszkańców, pamiętając o Jego obietnicy danej św. siostrze Faustynie: „Ile
razy usłyszysz, jak zegar bije trzecią godzinę, zanurzaj się cała w
miłosierdziu Moim […], bo w tej chwili zostało na oścież otwarte dla wszelkiej
duszy. W tej godzinie uprosisz wszystko dla siebie i dla innych, w tej godzinie
stała się łaska dla świata całego – miłosierdzie zwyciężyło
sprawiedliwość. Córko Moja, staraj się w tej godzinie odprawiać Drogę Krzyżową”
[Dz. 1572].
Nie
patrzmy poprzez pryzmat podziałów, ani na tego, który otrzymał polecenie
przekazania tych słów w duchu posłuszeństwa, ale ufajmy Miłosierdziu Bożemu. Gdziekolwiek
będziemy w tym dniu –
czy na Jasnej Górze, czy w Kalwarii Zebrzydowskiej, czy w Łagiewnikach, w
jakimkolwiek sanktuarium, kościele, przy kapliczce czy w domu – ofiarujmy Ojcu Przedwiecznemu
przez ręce Maryi, naszej Królowej, Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Pana Jezusa na
przebłaganie za nasze grzechy i za grzechy Polski. Jezu, ufamy Tobie!
„Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam
zwyciężył świat” (J 16,33).
Niech we wszystkim Bóg będzie uwielbiony.
W duchowej łączności modlitewnej –-
„Adam-Człowiek”
Akt poświęcenia Polski Miłosierdziu
Bożemu
Boże Miłosierny, Stwórco Wszechświata, Boże
Ojców naszych, Ojcze Przedwieczny! Spójrz okiem Miłosiernej Opatrzności Twej na
wyciągnięte błagalnym gestem ręce Twojego ludu polskiego. W poczuciu naszej
nędzy, ale z nieograniczoną ufnością uciekamy się do Twego Miłosierdzia i
prosimy o łaskę przebaczenia grzechów naszego Narodu.
W tej chwili, wpatrzeni oczyma dusz naszych
w Twój święty Majestat, padamy na kolana, wyznając w pokorze, żeśmy prochem i
nicością, a grzechy nasze bez liczby. Za wszystkie łaski i dary Twoje, Boże
Miłosierny, myśmy Ci zapłacili zdradą Twych świętych przykazań, zdeptaniem
Przenajświętszej Krwi Jezusa Chrystusa.
Tak, Ojcze nasz, zgrzeszyliśmy i
zawiniliśmy! Ale ponieważ objawiłeś nam, o Boże, że Miłosierdzie Twoje nie zna
granic, przeto wołamy z ufnością: Jezu Miłosierny, Zbawicielu nasz –
Miłosierdzia... Miłosierdzia... Miłosierdzia... Miłosierdzia nad Narodem
naszym! W pokorze serca naszego Twemu sercu oddajemy na zawsze wszystkie
polskie rodziny, młodzież polską, całą naszą ukochaną Ojczyznę. O dobry Panie
Boże, Ojcze nasz, Jezu Chryste, Odkupicielu i Bracie nasz, miej Miłosierdzie
nad naszą Ojczyzną, nad naszą nędzą. Twego Miłosierdzia wzywamy, bo ono jest
jedyną nadzieją naszą. Twemu Miłosierdziu polecamy i poświęcamy nasz biedny
Naród, skłócony nienawiścią Kaina i pychą szatana. Daj nam proszącym łaskę,
byśmy zrozumieli swe posłannictwo w dziejach, byśmy poprawili się z grzechów,
byśmy z całym przekonaniem i w duchu szczerości praktykowali Twoje i Kościoła
Twego przykazania! Daj moc ducha polskim rodzicom w misji rodzicielskiej i
wychowawczej. Daj młodzieży polskiej całą głębię wiary naszych praojców.
Dokonując tego aktu poświęcenia i oddania
Twemu Miłosierdziu, wołamy: Boże, daj Ojczyźnie naszej i światu całemu tak
upragniony pokój – pokój w duszy i w sercach, pokój między wszystkimi narodami.
O Jezu, w dzień przyjścia Twego nie bądź nam sędzią, ale Ojcem Miłosierdzia.
(Wszyscy
powtarzają trzy razy:) Miłosierdzie Boże, ufamy Tobie! (Trzy razy:) Jezu, ufam
Tobie!
Tekst tego Aktu jego autor –
bł. ks. Michał Sopoćko, spowiednik i kierownik duchowy św. siostry Faustyny -
osobiście ofiarował tuż przed śmiercią (1975) swojej bratanicy, s. Bernadecie
Sopoćko, podczas odwiedzin w Białymstoku. Siostra Bernadeta przekazała go
swojej przełożonej generalnej w Gorzowie Wlkp.
Congregavit nos in unum Christi
amor http://adam-czlowiek.blogspot.com/ ________________________________
