Kiedyż nadejdą owe czasy szczęśliwe, ów wiek Maryi – pytał
w proroczym uniesieniu św. Ludwik Maria Grignion de Montfort, który
przewidział nie tylko potężny ucisk, jaki ma spaść na dzieci Maryi, ale
też widział już Jej przyszłe zwycięstwo nad szatanem i jego wspólnikami,
mające się dokonać na tym świecie. Od wypowiedzenia
tych proroczych słów minął wiek – wypełniony krwawymi prześladowaniami,
które rozpoczęła Rewolucja Francuska – i Najświętsza Maryja Panna
w samym oku antykatolickiego cyklonu, jako najlepsza Matka zaczęła
przychodzić na ziemię, upominając się o swoje królestwa, napominając
krnąbrne dzieci, wzywając do poprawy w obliczu nadciągającej kary, jaką
Dobry Bóg Ojciec wymierzy zbuntowanej ludzkości. Od ofiarowania światu
wspaniałej broni Cudownego Medalika podczas objawień w 1830 roku św.
Katarzynie Labouré w Paryżu, przez wstrząsające proroctwa wypowiedziane
przez Nią w La Salette, po pełne otuchy zapowiedzi zwycięstwa oraz
niekończące się cuda w Lourdes, do tragicznych i pełnych nadziei
tajemnic Fatimy oraz wiejących grozą nieuchronnej kary objawień
w japońskiej Akita, Maryja nie przestaje wzywać świata do nawrócenia
i przepowiada po karze zwycięstwo swego Niepokalanego Serca. O niezwykłej słodyczy i ukojeniu, jakie chrześcijanie mogą znaleźć w ufnym oddaniu się na służbę Maryi, pisze wyczerpująco Jej największy apostoł św. Ludwik Maria Grignion de Montfort w Traktacie o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny. To na kartach jego pism znajdujemy zapewnienie o szczególnej roli Matki Bożej nie tylko w życiu i drodze do wieczności poszczególnych ludzi, ale i Jej uczestnictwie w planach Bożej Opatrzności odnoszących się do losów całych narodów i świata. Jak pisze św. Ludwik, przez Maryję przyszedł bowiem Pan Jezus na ten świat i przez Nią chce na nim panować. Dlatego też, jak zapewnia maryjny apostoł, najpewniejszą, najskuteczniejszą i najszybszą drogą do świętości i spotkania z Panem Jezusem jest właśnie praktykowanie nabożeństwa do Matki Bożej i całkowite zawierzenie Jej. To do tego całkowitego zawierzenia Matce Bożej w duchu św. Ludwika odwoływał się w swojej dewizie pontyfikatu Totus tuus – Cały Twój! – Ojciec Święty bł. Jan Paweł II. Oddać wszystko co do nas należy Maryi i więcej jeszcze – oddać samego siebie w Jej macierzyńską niewolę, aby to Ona dysponowała nami i posyłała tam gdzie zechce na większą chwałę Bożą. Oddać się całkowicie Tej, Która sama po swoim Synu jest najlepszym wzorem poświęcenia i służby. Ona – prawdziwy wzór pokory i oddania – jest największym wrogiem szatana i jego wspólników podążających za bluźnierczym i pełnym pychy zawołaniem Lucyfera: Non serviam – Nie będę służył!
Prorok Maryi
Jednak Maryja jako wybrana Córka Boga Ojca, Oblubienica Ducha Świętego i Najlepsza Matka Jezusa Chrystusa niczego bardziej nie pragnie, jak tylko tego, aby świat oddawał Bogu w Trójcy Jedynemu najwyższą cześć i chwałę. Pragnie, aby Jej Boski Syn odbierał należną mu cześć tak w sercach poszczególnych ludzi, jak i publicznie w porządku społecznym i państwowym jako Król królów i Pan panujących. A ponieważ sam Pan Jezus wisząc na krzyżu, dał nam Ją za Matkę, dlatego też jako najlepsza z Matek troszczy się Ona zarówno o panowanie swego Syna, jak i zbawienie Swoich dzieci. Zgodne w całej pełni z doktryną Kościoła nauki św.
Ludwika
odnoszą się nie tylko do wskazań, jak się uświęcić, ale zawierają
również zapowiedź prześladowań Kościoła w czasie Rewolucji Francuskiej
i po niej. Prześladowań, które w przyszłości wzmogą się jeszcze
przeciwko dzieciom Maryi. Zapowiadają walkę Maryi z szatanem, który
wkrótce użyje całej swej złośliwości i przewrotności, aby pogrążyć
w piekle jak największą liczbę dusz i zagarnąć dla siebie władzę nad tym
światem: Wreszcie musi Maryja stać się groźną, jak wojsko gotowe do
boju, przeciw szatanowi i jego wspólnikom, głównie w owych czasach
ostatnich; gdyż szatan, wiedząc dobrze, że mało, o wiele mniej niż
kiedykolwiek pozostaje czasu, by gubić dusze, podwajać będzie codziennie
swe wysiłki i zakusy. Niezadługo rozpocznie okrutne prześladowanie
i pocznie straszne zastawiać zasadzki na wierne sługi i na prawdziwe
dzieci Maryi, których pokonać daleko mu trudniej, niż nad innymi odnosić
zwycięstwa.Ten sam św. Ludwik zapowiada jednak po tej strasznej walce zwycięstwo Maryi i Jej żołnierzy oraz nadejście wieku Maryi: Silniej niż kiedykolwiek budzi się we mnie wiara i ufność, że ziści się wszystko, co mam głęboko wyryte w sercu i o co proszę Boga od lat wielu, mianowicie, że wcześniej czy później Najświętsza Dziewica mieć będzie więcej dzieci, sług i niewolników z miłości niż kiedykolwiek, i że skutkiem tego Jezus Chrystus, ukochany Pan mój, będzie więcej niż kiedykolwiek panował w sercach.(…) Kiedyż nadejdą owe czasy szczęśliwe, ów wiek Maryi, kiedy dusze wybrane i przez Maryję wyproszone u Najwyższego, zatapiając się w przepaścistych głębiach wnętrza Maryi, staną się żywymi Jej obrazami, by kochać i wielbić Jezusa Chrystusa? Czasy te nadejdą dopiero wtedy, gdy ludzie poznają i praktykować będą nabożeństwo, którego nauczam: Niech przyjdzie królestwo Maryi, Panie, aby przyszło królestwo Twoje.
za Przymierze z Maryją
Congregavit nos in unum Christi
amor http://adam-czlowiek.blogspot.com/ ________________________________
