Uroczystość Niepokalanego Poczęcia
OTRZYMAŁ ADAM-CZŁOWIEK.
KOREKTA I ADJUSTACJA TEOLOGICZNA. – KS. dr ADAM SKWARCZYŃSKI
KOREKTA I ADJUSTACJA TEOLOGICZNA. – KS. dr ADAM SKWARCZYŃSKI
___________________________________________________________
Wiara w
prywatne orędzia nie jest obowiązkiem, a publikujący je nie zamierza uprzedzać
osądu kompetentnych władz kościelnych.
___________________________________________________________
«Jako dzieci Boże pamiętajcie i
jednoczcie wasze uczucia z Moimi troskami o was, brońcie Mojej czci i wynagradzajcie Mojemu Niepokalanemu Sercu.
Ja odczuwam wasze potrzeby, zapominam o waszych niewdzięcznościach i wypraszam
wam łaski, abyście w Moim Sercu przybliżyli się do Serca Mojego Boskiego Syna.
W
Moim Sercu pragnę przygotować was na objawienie Chwały Mojego Boskiego Syna i
uchronić przed atakami złego ducha. W Moim Sercu przygotowuję was na Nowe
Zesłanie Ducha Świętego, które odnowi oblicze ziemi i dokona przemiany waszych
serc».
ŚWIĘCI
ANIOŁOWIE:
Błogosławiona i uwielbiona bądź przez całe
stworzenie.
Maryjo, Łaski Pełna – Czysta i Niepokalana.
Składamy Ci cześć i uwielbiamy Twoje Niepokalane
Serce.
O, cudowne Naczynie Ducha Świętego,
który
wylewa obfite łaski na całą ludzkość –
bądź
przez nas wszystkich pozdrowiona.
Błogosławione Twoje Łono,
które w
pełni czystości nosiło Zbawiciela świata!
Czysta i niepokalana jesteś w całej swojej
piękności
i
błogosławiony jest owoc żywota Twojego Jezus.
Niepokalana Dziewico, całe stworzenie upada,
by
wielbić, błogosławić i składać dziękczynienie
Bogu w
Trójcy Jedynemu
za
wszystkie łaski, cnoty, przywileje, które otrzymałaś.
Niech Bóg będzie uwielbiony za Twoje
wstawiennictwo,
pośrednictwo
i współuczestnictwo w dziele zbawienia.
Ty w Kanie Galilejskiej przemówiłaś, aby Twój Syn
przyszedł z pomocą
ludziom
obcym, których obejmowałaś jak swoich.
Ty stałaś pod krzyżem, by usłyszeć, że jesteś Matką
żyjących.
Ty jesteś Niewiastą obleczoną w słońce,
tryumfującą
Zwyciężczynią oraz Jutrzenką,
zapowiadającą
Nadejście i wschód
Słońca,
które nigdy nie zachodzi.
Ty jesteś Bramą Nowego Jeruzalem i Córą Syjonu,
zapowiadającą
nadejście tego wszystkiego, co staje się nowe.
Bądź uwielbiona i błogosławiona, prześliczna i
najczystsza Lilio.
Błogosławiona jesteś między niewiastami,
bo jako
pierwsza ze wszystkich stworzeń
spotkałaś
w swoim łonie Pana Wszechświata,
który
stał się Ciałem i zamieszkał pośród stworzenia.
MATKA BOŻA: «W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Pisz Człowiecze.
Moje
kochane dzieci, dziękuję wam za wszystkie akty uwielbienia, miłości
i czci, które składacie w
uroczystość Mojego Niepokalanego Poczęcia. Wszystkie je ofiaruję
dla uwielbienia Boga w Trójcy Jedynego:
Ojca, którego jestem Córką, Syna, którego jestem Matką oraz Ducha Świętego,
którego jestem Oblubienicą.
Waszą
miłość odwzajemniam Moją Matczyną miłością i Macierzyńskim wstawiennictwem, dlatego
dzisiaj – tak jak obiecałam – zsyłam wam obfite błogosławieństwo pełne łask dla waszych ciał, ale przede wszystkim dla dusz.
Pamiętajcie, Moje kochane dzieci, że jestem waszą Matką, która troszczy się o
was w taki sposób, w jaki każda kochająca matka opiekuje się swoimi dziećmi i
obawia się o nie. Wiedzcie, Moje kochane dzieci, że tylko dzięki łasce Bożej
jesteście w stanie doświadczyć prawdziwie Mojego Macierzyństwa, gdyż jest to
Jego dar i przywilej, którym zostałam obdarowana.
I wy,
Moje kochane dzieci, dziękujcie Bogu za wszystko, co otrzymujecie z Jego rąk. Ja nieustannie
wstawiam się za wami, lecz i wy musicie nauczyć się współpracować z łaskami,
które dla was wypraszam. Łaska nie usuwa trudności, lecz wspiera i pomaga je
przezwyciężać. Nie można być świętym bez pomocy łaski. Starajcie
się zatem o waszą świętość każdego dnia. W każdym waszym stanie i położeniu, w każdej sytuacji i w każdym
czasie wasze zbawienie zależy od waszej współpracy z łaską Bożą.
Moje
dzieci, poprzez Moje macierzyństwo wobec was wszystkich Syn Boży dokonał
duchowych zaślubin z całą ludzkością. Gdy podczas zwiastowania odszedł ode Mnie
Anioł, to wtedy wkroczył Bóg i Moc Najwyższego okryła Mnie. Jeśli jesteście
prawdziwymi Moimi dziećmi, to jako dzieci Boże pamiętajcie i jednoczcie wasze
uczucia z Moimi troskami o was, brońcie Mojej czci i wynagradzajcie Mojemu
Niepokalanemu Sercu. Ja odczuwam
wasze potrzeby, zapominam o waszych niewdzięcznościach i wypraszam wam łaski,
abyście w Moim Sercu przybliżyli się do Serca Mojego Boskiego Syna.
Moje
drogie dziecko, Moje kochane dzieci, Wieczernik Mojego Niepokalanego Serca,
które jest Arką Schronienia, jest otwarty dla was, gdyż właśnie w
Moim Sercu pragnę przygotować was na objawienie Chwały Mojego Boskiego Syna i
uchronić przed atakami złego ducha.
W
Moim Sercu przygotowuję was na Nowe Zesłanie Ducha Świętego, które odnowi oblicze ziemi i dokona przemiany
waszych serc. Będzie to dar namaszczenia waszych serc, abyście w mocy i
działaniu łaski Ducha Świętego wzrastali w miłości, radości oraz pokoju,
pełniąc Wolę Bożą.
Zaufajcie
Bogu we wszystkim i dajcie się prowadzić Duchowi Świętemu, który będzie was napełniał darami, abyście mogli
wielbić Boga i dziękować Mu za wszystko, co otrzymujecie z Jego łaskawości.
Jeśli strach o przyszłość
zakrada się do waszych serc, to wzywajcie pomocy Bożej, proście Ducha Świętego,
bądźcie odważni w wierze, a Duch Święty Pocieszyciel napełni was prawdziwym
pokojem.
Chwała
Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku, teraz i zawsze, i na
wieki wieków. Amen.
Przyjmijcie
Moje Matczyne błogosławieństwo w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
KOMENTARZ
ks. Adama Skwarczyńskiego
Niepokalaność
Maryi od chwili Jej poczęcia czyni Ją „przezroczystą” dla nas: nie zasłania
sobą Boga, lecz kieruje nasz wzrok na Jego wieloraką Pełnię, Jemu ofiaruje to,
co sama otrzymuje od nas, jak też staje się dla nas pośredniczką Jego łask i
błogosławieństw.
Nie
powinniśmy jednak być wobec Boga biernymi niemowlętami, zdanymi tylko na matkę,
lecz mamy być Jego współpracownikami w ważnym dziele własnego uświęcenia i
zbawienia w oparciu o Jego łaskę, która ma wspierać nas w walce z trudnościami
i w przezwyciężaniu ich. Aby ta współpraca była możliwa, uświadamiajmy sobie
ścisłą współzależność między czystością duszy i obfitością łaski, mając dzisiaj
przed oczyma niedościgły wzór: Niepokalaną – Pełną Łaski. Ponieważ jest Ona
arcydziełem Ducha Świętego, może być naszą przewodniczką w dziele uświęcenia we
współpracy
z Trzecią Osobą Boską,
która pragnie nas upodobnić do siebie: z cielesnych uczynić duchowymi, a
z bylejakich świętymi.
Na
dzieło naszego uświęcenia mamy patrzeć bardzo szeroko i daleko: wykorzystać nań
każdy dzień, ale także przygotować się na wejście do „nowego”
świata, oczyszczonego przez
Paruzję Chrystusa, a zarazem przez Nowe Zstąpienie – Nową Pięćdziesiątnicę –
Nową Epokę (określenie św. Maksymiliana Kolbego) Ducha Świętego. W tym
odnowionym świecie mamy otrzymać cenny dar namaszczenia serc, obfitość
darów Ducha Świętego.
Matka
Boża wie doskonale, że w drodze do świata oczyszczonego czyhają na nas
niebezpieczeństwa i związane z nimi lęki. Zanim nastąpi Nowe Zesłanie Ducha
Świętego, otwiera nam szeroko podwoje swojego Niepokalanego Serca, w którym
Duch Święty zawsze królował, i chce w tej „Arce” zapewnić nam ocalenie z odmętów bliskiego
już potopu-oczyszczenia, doczekać ukazania się „tęczy” – chwały
Przychodzącego Syna.
Skorzystajmy skwapliwie z Jej propozycji, a zamknijmy oczy i uszy na panicznie
brzmiące ostrzeżenia fałszywych proroków, odrzućmy wskazywane przez nich daty,
ich zapowiedzi oparte niby to na „naukowych” podstawach czy faktach, ich
śmieszne zapowiedzi „inwazji z kosmosu”… Duch Święty Pocieszyciel jest zarazem
Duchem Męstwa i Mocą Najwyższego dla tych, którzy na Nim polegają.
W
kontekście profanacji Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej, która miała nastąpić
nazajutrz, odczytajmy w niniejszym orędziu te słowa Maryi: „Brońcie Mojej czci i wynagradzajcie Mojemu Niepokalanemu Sercu. Ja […] zapominam
o waszych niewdzięcznościach
i wypraszam wam łaski, abyście w Moim Sercu przybliżyli się do Serca Mojego
Boskiego Syna”. Dobrze, że to wydarzenie poruszyło wiele serc i wzbudziło w
nich pragnienie wynagrodzenia za nie naszej Matce i Królowej. Czy jednak nie
było to zdarzenie wymownym „słowem” Nieba, ściśle związanym z faktem o dwa tygodnie
wcześniejszym – wymierzeniem bolesnego policzka Chrystusowi w tych kościołach,
w których usłyszał On, że nie zasługuje na narodową Intronizację? Dwa
Najświętsze Serca są ze sobą ściśle zjednoczone i w radości, i w bólu, więc czy
cios, zadany słowami odczytanego listu Synowi, nie dosięgnął jednocześnie serca
Matki-Królowej, na które wskazuje Ona wymownym gestem swojej prawej dłoni w
Jasnogórskim Obrazie? Wprawdzie Pan Jezus obiecał swojej wybrance w okresie
międzywojennym, że w końcu Polska uzna Go za swojego Króla, jednak im bardziej
ten akt się opóźnia, tym więcej cierpień – nie tylko w Polsce, ale i w innych
krajach, wciąż nie uznających nad sobą władzy Chrystusa.
Congregavit nos in unum Christi amor ________________________________