25 lipca 1894 r. Matka Boska objawiła się trzem
dziewczynkom: dwóm dziesięcioletnim Mariannom i o dwa lata od nich starszej
Juliannie Pezdzie, pod szczytem wznoszącej się nad miejscowością Magury.
Tego dnia dziewczynki poszły do lasu zbierać jagody. Kiedy
miały już pełne koszyczki postanowiły odpocząć na polance. Było ciepło i
przyjemnie, a one zmęczone codziennym rannym wstawaniem, więc zasnęły. Obudziły
się dopiero kiedy było mocno po południu. Przestraszone tym co powiedzą rodzice
zerwały się na nogi.
Gdy już miały wracać do domu zobaczyły niesłychanie jasne
światło. Jego źródło było za nimi. Pierwsza odwróciła się Julianna i zamarła.
Na tle buków stała piękna kobieta i uśmiechała się łagodnie. Zobaczyły Ją także
pozostałe dziewczynki.
Wszystkie trzy uklęknęły i złożyły ręce jak do modlitwy.
Matka Boska nakazała im słuchać uważnie, tego co powie. Nie trzeba było
powtarzać tego dziewczynkom, które wprost nie mogły oderwać od niej wzroku.
Maryja powiedziała: „Widzę, że ludzie zaniedbują odmawianie
Anioł Pański. Martwi mnie to i proszę was, żebyście powiedziały to wszystkim
napotkanym. Odmawiajcie Anioł Pański codziennie w południe, a możecie liczyć na
moje wstawiennictwo u Pana Boga Wszechmogącego. Proszę was także o codzienne
śpiewanie Godzinek. Chciałabym, aby w tym miejscu wybudowano kaplicę, a w
przyszłości klasztor. Obiecuję wam także, że wytryśnie tu źródełko. Każdy
potrzebujący, kto przyjdzie i obmyje się w nim, zostanie uzdrowiony. Obiecuję
wam także, że jeszcze do was przyjdę” [1].
Maryja zniknęła. Kiedy dziewczynki wróciły do domów był już
wieczór. Na Juliannę czekała zdenerwowana matka, która na nią nakrzyczała.
Okazało się także, że dziewczynka zapomniała koszyczka z jagodami. Następnego
dnia musiała po niego wrócić.
Matka Boska jeszcze kilkakrotnie ukazywała się dziewczynkom.
Za każdym razem ponawiała prośbę o odmawianie Anioł Pański i Godzinek [2], a także
poprosiła aby miejsce, w którym z nimi rozmawia było nazywane „Górką”.
Dziewczynki opowiedziały w końcu o swoich przeżyciach
dorosłym. Nie chcieli oni jednak uwierzyć i wezwali księdza proboszcza. Ten z
wielką uwagą wysłuchał dzieci. Szczegóły z jakimi opowiadały tę historie
wskazywały, że jej nie zmyśliły.
Wieść o objawieniach rozniosła się lotem błyskawicy. Na
miejsce przybywały pielgrzymki ze Śląska Cieszyńskiego i Żywiecczyzny.
Pielgrzymi z Ustronia wręczyli mieszkańcom Szczyrku obraz Matki Boskiej
Częstochowskiej. Postanowiono zawiesić go na buku, przy którym ukazała się
Maryja.
Jeszcze tego samego roku na południowym stoku Magury, skąd
rozpościera się wspaniały widok na Skrzyczne, wierni wybudowali kapliczkę. W
listopadzie w trakcie kopania fundamentów wytrysło tam źródełko krystalicznie
czystej wody.
W 1948 r. wzniesiono na miejscu kapliczki kościół z kamienia
– sanktuarium. Opiekę duszpasterską przejęli nad nim księża salezjanie przybyli
z niedalekiego Oświęcimia.
_______________________________
[1] M. Spiss, Objawienia maryjne w Polsce, Kraków 2007.
[2] Za odmówienie modlitw Anioł Pański oraz Godzinek otrzymuje się odpust cząstkowy pod zwykłymi warunkami. (Euch. cząstk. nr 9, nr 36 ) Wykaz odpustów Odpusty w Kościele
[2] Za odmówienie modlitw Anioł Pański oraz Godzinek otrzymuje się odpust cząstkowy pod zwykłymi warunkami. (Euch. cząstk. nr 9, nr 36 ) Wykaz odpustów Odpusty w Kościele
