Święte Godziny

       Liturgia Godzin (brewiarz) zawiera Godzinę czytań, czyli teksty zaczerpnięte z obfitego skarbca Pisma świętego oraz wybrane fragmenty pism dotyczących życia duchowego, których autorami są doktorzy Kościoła i inni pisarze kościelni. Ponadto Godzina Czytań obejmuje również hymn i psalmy, kończy się zaś modlitwą. Przez to pozostaje Godziną przeznaczoną na modlitewne rozważanie Słowa Bożego.

1.       Oprócz Brewiarzowej Godziny czytań znamy także Godzinę Świętą. Początków jej należy doszukiwać się w Ogrójcu. Sam Pan Jezus w objawieniach św. Małgorzacie Marii na to wskazał. W Ewangelii według św. Łukasza czytamy: „Potem wyszedł i udał się, według zwyczaju, na Górę Oliwną; towarzyszyli Mu także uczniowie. Gdy przyszedł na miejsce, rzekł do nich: . A sam oddalił się od nich na odległość jakby rzutu kamieniem, upadł na kolana i modlił się tymi słowami: Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie! ” (Łk 22,39-42).

   Jej celem jest wynagrodzenie za niewdzięczność wobec Serca Jezusa. W Paray-le-Moniale Chrystus mówił do św. Małgorzaty Marii: „A we wszystkie noce z czwartku na piątek dam ci uczestnictwo w tym śmiertelnym smutku, który odczułem w Ogrodzie Oliwnym. I żeby mi towarzyszyć w tej pokornej modlitwie, którą zanosiłem wówczas do mego Ojca wśród wszystkich moich udręczeń, będziesz wstawać między godziną jedenastą a północą, by w ciągu godziny klęczeć wraz ze mną z twarzą pochyloną ku ziemi. A czynić to będziesz tak dla uśmierzenia gniewu Bożego, błagając o miłosierdzie tak dla grzeszników, jak dla złagodzenia w pewien sposób goryczy, którą czułem z powodu opuszczenia Apostołów, tak iż musiałem czynić im wyrzuty, że nie mogli czuwać ze mną jednej godziny”.

 Papież Pius XI w encyklice Miserentissimus Redemptor wydanej w 1928 roku, a poświęconej powszechnemu obowiązkowi wynagrodzenia Najświętszemu Sercu Jezusa nazywa Godzinę świętą praktyką miłości i wynagrodzenia. Pisze w tym dokumencie, że Pan Jezus zlecił dwie pobożne praktyki św. Małgorzacie Marii: „(…) by przyjmowali z intencją ekspiacyjną tzw. Komunię wynagradzająca oraz by praktykowali nabożeństwo nazwane słusznie Godziną świętą, oddając się przez pełną godzinę modlitwie i pokutnym błaganiom” (nr 6).

   Kościół wypowiedział się oficjalnie na temat formy tego nabożeństwa dopiero w 1933 roku przez specjalny dekret Penitencjarii, która ustanowiła odpusty związane z tym nabożeństwem. W wymienionym dokumencie stwierdzono, że modlitwy w czasie Godziny świętej „(…) do tego głównie zmierzają, by przypomnieć wiernym Mękę i Śmierć Jezusa Chrystusa i pobudzić ich do rozważania i uczczenia Jego płomiennej miłości, dzięki której ustanowił Boską Eucharystię, pamiątkę Męki swojej, oraz do zadośćuczynienia i wynagrodzenia za swoje i cudze grzechy.

   Jan Paweł II w liście apostolskim do wszystkich biskupów z 1980 roku o kulcie Najświętszej Eucharystii wymienia Godzinę świętą wśród wielu różnych form pobożności eucharystycznej

    

2. Dobrze znamy także objawioną s. Faustynie przez Pana Jezusa Godzinę Miłosierdzia. – jest to Godzina święta. upamiętnia konanie Jezusa na krzyżu za grzechy całej ludzkości. Jest ona wezwaniem do wdzięcznego zwrócenia swych myśli i serca w stronę Boga - Człowieka, który ofiarował się i umarł za nasze niewierności. Święta Siostra Faustyna została poproszona przez samego Jezusa, aby ta Godzina w szczególny sposób czczona była na ziemi.

 "O trzeciej godzinie błagaj Mojego Miłosierdzia, przede wszystkim dla grzeszników i choć przez krótki moment zagłębiaj się w Mojej męce, w Moim opuszczeniu i w chwili konania. Jest to wielka godzina dla świata całego"./Dz. 1320/ Pan Jezus z niepojętą miłością zwraca się do każdego człowieka. Z wyjątkową wrażliwością otwiera Swoje Serce dla tych, którzy w Godzinie Miłosierdzia łączą się z Nim w ufnej i żarliwej modlitwie. Zaprasza, by w tym świętym czasie z miłością zatopić się w Jego Miłosiernym Sercu i trwać przy Nim upraszając miłosierdzia dla całego świata, zapewniając, iż: Nie odmówi duszy niczego, o co Go prosi /por. Dz/

3.      Kolejna Godzina święta to Godzina Łaski, którą Maryja objawiła Pierinie Gilii 8 grudnia 1947 roku. "Życzę sobie, aby każdego roku w dniu 8 grudnia, w południe obchodzono Godzinę Łaski dla całego świata. Dzięki modlitwie w tej godzinie ześlę wiele łask dla duszy i ciała. Będą masowe nawrócenia. Dusze zatwardziałe i zimne jak marmur poruszone będą łaską Bożą i znów staną się wierne i miłujące Boga.  Pan, mój Boski Syn Jezus, okaże wielkie miłosierdzie, jeżeli dobrzy ludzie będą się modlić za bliźnich.  Jest moim życzeniem, aby ta Godzina była rozpowszechniona. Wkrótce ludzie poznają wielkość tej Godziny łaski.  Jeśli ktoś nie może w tym czasie przyjść do kościoła, niech modli się w domu". Za zazwoleniem władzy duchownej.
Imprimatur ks. biskup dr. Rudolf Graber

        Plan Boży jest perfekcyjny i następuje w kolejności wydarzeń. Otrzymaliśmy dar Godziny Miłosierdzia a teraz otrzymujemy w konsekwencji Macierzyństwa Maryi Godzinę Łaski. W każdym czasie możemy prosić o łaski i Bóg je wysłuchuje, lecz są godziny, które szczególnie Bóg obdarowuje nad Swoją Miłością i Miłosierdziem. W uroczystość Niepokalanego Poczęcia Maryja, nasza Matka, obiecuje nam łaski dla duszy i ciała, a co najważniejsze łaskę nawrócenia. Wszyscy Święci, Czciciele Maryi – cały Kościół jest pewny zwycięstwa Maryi Niepokalanej. Jej sposób działania i wypraszania dla nas łask wypływa z Jej Niepokalanego Serca, wrażliwego na Boga, na jego łaskę i na ludzi, na każdy ich ból i potrzebę. Jest to walka miłości, walka nie z kimkolwiek i przeciw komukolwiek, lecz jedynie o dobro w życiu człowieka i świata, o miejsce Boga i Jego prawa w życiu indywidualnym i społecznym. A jeśli będzie to walka z czymś, to z grzechem, a jeśli z kimś, to z szatanem, którego Zwycięzcą jest Chrystus i Jego Niepokalana Matka, depcząca głowę węża – szatana. Wszystko to, co nam podpowie miłość do Maryi, aby ludzie mogli doświadczyć Jej macierzyńskiego serca i przez nas odczuć niejako dotyk Jej rąk. Ostatecznie będzie to polegać na stawaniu się w różnych okolicznościach życia rękami i sercem Maryi. A modlitwa „okaż ześ jest Matką” – będzie znaczyła zawsze to, że przez nas Maryja okaże się Matką dla wielu dusz potrzebujących pomocy duchowej czy materialnej i wzywających Jej wstawiennictwa.

   Nabożeństwo Godziny Łaski jest znakiem Tryumfu Niepokalanego Serca Maryi. Trzeba jednak pamiętać o prośbach i wskazówkach naszej Matki – czy wypowiedziała je w La Salette, Fatimie, czy na wielu innych miejsc Jej objawień. W Montichiari z Godziną Łaski są związane nie tylko ogromne przywileje łask, ale również zobowiązania związane z faktem, że jesteśmy i czujemy się dziećmi Maryi.

Jakie są szczególne prośby Maryi?

1. Każdy 13-ty dzień miesiąca ma być obchodzony jako Dzień Maryjny (Fatima). Przez 12 poprzedzających go dni należy przygotować się do niego.
2. 13-ty lipca ma być dniem poświęconym „Róży Duchownej”
3. Co roku, 8 grudnia w południe ma być obchodzona „Godzina Łaski dla świata” – „Jeśli ktoś nie może odwiedzić kościoła, to niech się modli w południe w domu, a wówczas otrzyma te łaski za moim pośrednictwem”
4. Każdego roku 13 października powinien być obchodzony jako „Światowy Dzień Komunii św. Wynagradzających”
5. Procesje pokutne do źródła w Fontanelle, a przy tym Modlitwa – Pokuta – Wynagrodzenie (kto nie może, powinien udać się do lokalnego sanktuarium)
6. Fontanelle ma się stać pochodnią płonącej wiary, modlitwy i wynagrodzenia.

Co obiecuje Matka Boża?

1. Więcej powołań i gorętsze, głębsze dążenie do świętości wśród księży i osób duchownych; mniej straconych i zdradzonych powołań.
2. Świętość powołania i przebogate łaski dla osób poświęconych Bogu. Powrót do pierwotnego ducha założycieli zgromadzeń.
3. Liczne nawrócenia wielkich i zatwardziałych grzeszników, a także osób poświęconych Bogu, którzy od Niego odeszli.
4. Opiekę macierzyńską i obfite łaski dla ludzi, a szczególnie nadziei i wiecznej szczęśliwości.
5. Cudowną moc leczniczą dla źródła w Fontanelle, zarówno dla ciała, jak i dla duszy  „Niech chorzy przychodzą do tego źródła, a z nimi wiele Moich dzieci”.
6. Montichiari stanie się miejscem, z którego promieniować będzie mistyczne światło na cały świat”.
7. „Jednakże najbardziej oczywistym cudem będzie powrót dzieci do prawdziwej wiary, do prawdziwej Miłości Pana! Potem nastąpią: nowe pojednanie i pokój dla całego świata”.

Stanowisko władz kościelnych.

Wielebny opat Franciszek Rossi, który przez 22 lata (1947-1971) był proboszczem w Montichiari, powiedział: „O prawdziwości tych objawień absolutnie jestem przekonany”.

Biskup Bresci Giacinto Tredici nie wypowiedział się ostatecznie co do objawień, jednak osobiście uznawał je za prawdziwe. Wizytując parafię w 1951 roku powiedział na kazaniu w katedrze pełnej wiernych: „Nie mamy jeszcze wprawdzie absolutnie pewnych dowodów co do nadprzyrodzonego charakteru objawień Madonny, mamy natomiast sporą ilość nadprzyrodzonych faktów.”

9 sierpnia 1951 r. Pierinę Gilli przyjął na prywatnej audiencji papież Pius XII. Przedstawiono ją Ojcu św. jako osobę, której ukazała się Matka Boża w Montichiari.

Ojciec św., po krótkim namyśle powiedział wesoło i żywo: „O tak, teraz przypominam sobie! Pielgrzymi z Montichiari wiele nam o tym opowiadali”. Następnie uśmiechając się, zapytał: „Powiedz mi, droga córko, czy stałaś się lepsza i dzielniejsza, odkąd możesz oglądać Matkę Bożą?” Pierina po opanowaniu zmieszania odpowiedziała skinieniem głowy: „Tak”. Na to Ojciec Święty położył życzliwie ręce na jej głowie i powiedział: „Bądź dzielna, córko i staraj się dobrze odpowiedzieć na te wielkie cudowne łaski. Udzielimy ci teraz w tej intencji naszego szczególnego apostolskiego błogosławieństwa”. Po błogosławieństwie powtórnie położył ręce na jej głowie, podał z wielką dobrocią do ucałowania pierścień Rybaka i poprosił ją serdecznie i pokornie: ,,Proszę, módl się także za nas”.

Papież Jan XXIII w maju 1962 r. wezwał w liście pasterskim przed rozpoczęciem soboru cały świat, by modlili się o błogosławieństwo dla soboru. Szczególnie jednak polecił modlitwę do Matki Bożej jako „Róży Mistycznej”, a zwłaszcza modlitwę różańcową.

Papież Paweł VI w przemówieniu z 5 maja 1969 r. wezwał wierzących, by w miesiącu maju modlili się do „Matki Bożej jako Róży Mistycznej” i odmawiali różaniec. To samo powtórzył w czasie modlitwy na Anioł Pański 30.04.1972 r. Szczególne znaczenie jednak posiada decyzja Ojca św. Pawła VI, wydana na zakończenie Soboru. W czasie przemówienia zamykającego trzecią naradę, w dniu 21 listopada 1964 r. ogłosił on MARYJĘ – MATKĄ KOŚCIOŁA i powiedział:„Chcemy, by w przyszłości Najświętsza Dziewica Maryja była przez to pełne miłości wezwanie jeszcze bardziej przez lud chrześcijański czczona i przyzywana.”

 

Congregavit nos in unum Christi amor ________________________________